Czy 500+ wliczamy do dochodu pracowników?

Zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych zasady i warunki korzystania z usług i świadczeń finansowanych z Funduszu, z uwzględnieniem ust. 1, oraz zasady przeznaczania środków Funduszu na poszczególne cele i rodzaje działalności socjalnej określa pracodawca w regulaminie ustalanym zgodnie z art. 27 ust. 1 albo z art. 30 ust. 5 ustawy o związkach zawodowych. Pracodawca, u którego nie działa zakładowa organizacja związkowa, uzgadnia regulamin z pracownikiem wybranym przez załogę do reprezentowania jej interesów. Ustęp 1 tego przepisu wskazuje jedynie, że przyznawanie ulgowych usług i świadczeń oraz wysokość dopłat z Funduszu uzależnia się od sytuacji życiowej, rodzinnej i materialnej osoby uprawnionej do korzystania z Funduszu. Są to jedyne kryteria, jakimi może posługiwać się pracodawca ustalając regulamin, do jakich uznawania jest zobligowany. Nie ma natomiast w ustawie wskazówek, w jaki sposób ustalać weryfikację kryteriów, spełnianie ustalonych przesłanek. Ustawa nie definiuje także dochodu, który stanowi najczęstsze kryterium weryfikacyjne na potrzeby funduszu. Oznacza to, że tę kwestię pracodawca może ustalać dobrowolnie. Nadto wskazać należy, że żaden inny przepis nie nakazuje pracodawcy uwzględniania świadczenia wychowawczego przy ustalaniu dochodu pracownika. Tę kwestę reguluje kilka ustaw i żadna z nich nie odnosi się do świadczeń z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych. Sama ustawa o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci nie reguluje tego problemu, nie wskazuje, czy świadczenie to zalicza się do dochodu, czy też nie. Dopiero w Kodeksie rodzinnym i opiekuńczym czytamy (art. 135), że na zakres świadczeń alimentacyjnych nie wpływają:

1) świadczenia z pomocy społecznej lub funduszu alimentacyjnego, o którym mowa w ustawie z dnia 7 września 2007 r. o pomocy osobom uprawnionym do alimentów (Dz. U. z 2016 r. poz. 169, 195 i 1579 oraz z 2017 r. poz. 60), podlegające zwrotowi przez zobowiązanego do alimentacji;

2) świadczenia, wydatki i inne środki finansowe związane z umieszczeniem dziecka w pieczy zastępczej, o których mowa w przepisach o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej;

3) świadczenie wychowawcze, o którym mowa w ustawie z dnia 11 lutego 2016 r. o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci (Dz. U. poz. 195 i 1579 oraz z 2017 r. poz. 60 i 245);

4) świadczenia rodzinne, o których mowa w ustawie z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. z 2016 r. poz. 1518 i 1579 oraz z 2017 r. poz. 60).

Natomiast w kodeksie postępowania cywilnego ustalono wprost, że świadczenie wychowawcze nie podlega zajęciu”.

Należy zatem przyjąć, że w przypadku zakładowego funduszu świadczeń socjalnych kryterium dochodu powinno być rozumiane w sposób zwyczajowy, jako suma wszystkich świadczeń wpływających na sytuację materialną uprawnionych. Nie ma żadnego powodu, by uznać, że tzw. 500+ musi zostać wyłączone z weryfikacji. Uwzględnienie dochodu z 500+ ma zresztą swoje uzasadnienie w funkcji socjalnej funduszu. Świadczenie wychowawcze polepsza bowiem sytuację materialną osób uprawnionych , a od niej zależy przecież wsparcie z takiego funduszu. Pracodawca może określić korzystniejsze warunki korzystania z funduszu i ustalić, że świadczenie wychowawcze nie podlega uwzględnieniu przy ustalaniu dochodu na potrzeby oceny sytuacji materialnej uprawnionych do świadczeń. Nie jest jednak zobligowany żadnym przepisem, by tak uczynić.

Nie znalazłeś odpowiedzi na swoje pytania? Opisz nam swoją sprawę wypełniając formularz poniżej  ▼▼▼ Zadanie pytania do niczego nie zobowiązuje.