• Autor: Adam Dąbrowski
Jaki jest stosunek Kodeksu cywilnego do Kodeksu pracy? Czy w tym przypadku możemy mówić, że K.c. jest przepisem szczególnym, czy przepisem odrębnym w stosunku do Kodeksu pracy?
Relacja Kodeksu pracy do Kodeksu cywilnego nie rządzi się typową zasadą charakterystyczną dla przepisu szczególnego lub przepisu odrębnego. Relację tę ustawodawca sprecyzował w sposób złożony w art. 300 K.p.
Zgodnie z tym przepisem, w sprawach nie unormowanych przepisami prawa pracy do stosunku pracy stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu cywilnego, jeżeli nie są one sprzeczne z zasadami prawa pracy.
Pozornie można zatem powiedzieć, że Kodeks cywilny w stosunku do Kodeksu pracy pozostaje w relacji przepis szczególny – przepis ogólny. Jednakże ustawodawca w art. 300 K.p. zawarł szczegółowe warunki sięgania do postanowień K.c. w stosunkach pracy.
Może to mieć miejsce pod następującymi warunkami spełnionymi łącznie:
Prawo pracy wywodzi się z prawa cywilnego, toteż Kodeks pracy nie reguluje wszystkich niezbędnych instytucji do samoistnego funkcjonowania tej gałęzi prawa. Z tego względu istnieje potrzeba korzystania z wielu przepisów Kodeksu cywilnego.
Choć odesłanie, zawarte w art. 300 K.p. ma charakter ogólny, to jednak zastosowanie poszczególnej instytucji Kodeksu cywilnego w stosunkach pracy musi być poprzedzone analizą pod kątem obowiązujących zasad prawa pracy.
W znacznej części znajdują w stosunkach pracy zastosowanie przepisy księgi pierwszej Kodeksu cywilnego, zwłaszcza w zakresie pojęcia osób fizycznych i prawnych, czynności prawnych, w tym wad oświadczeń woli, przedstawicielstwa, czy sposobu liczenia terminów.
Pracodawcy, niestety, bardzo często niepoprawnie sięgają do niektórych rozwiązań prawa cywilnego. Na przykład, stosują potrącenie przewidziane w art. 498 i art. 499 K.c.
Pracodawca z wynagrodzenia za pracę potrąca pracownikowi swoją należność np. związaną z odpowiedzialnością materialną pracownika, stosując właśnie instytucję potrącenia.
Tymczasem taki sposób postępowania jest niedopuszczalny, ponieważ w prawie pracy obowiązuje zasada (art. 91 K.p.) pisemnego wyrażania przez pracownika zgody na potrącenie jakiejkolwiek kwoty z wynagrodzenia za pracę, poza przypadkami wyraźnie określonymi w art. 87 § 1 i § 7 K.p.
Opisany sposób postępowania pracodawcy stanowi nie tylko niewłaściwe zastosowanie przez art. 300 przepisów K.c., ale także wyczerpuje znamiona wykroczenia z art. 282 § 1 pkt 1 K.p.
Wady oświadczeń woli przy zawieraniu umowy o pracę
Jan Kowalski podpisał umowę o pracę na stanowisko księgowego. W trakcie rozmowy kwalifikacyjnej został jednak wprowadzony w błąd co do wysokości wynagrodzenia, które w umowie okazało się niższe niż ustalono. W tym przypadku, w myśl art. 300 K.p., możliwe jest zastosowanie przepisów Kodeksu cywilnego dotyczących wad oświadczeń woli (art. 84-88 K.c.). Oznacza to, że Jan może żądać unieważnienia umowy o pracę z powodu wprowadzenia w błąd, pod warunkiem, że działanie pracodawcy było świadome i miało istotny wpływ na podjęcie decyzji o zawarciu umowy.
Potrącenie wynagrodzenia bez zgody pracownika
Anna Nowak, pracownica magazynu, przez przypadek uszkodziła sprzęt firmowy. Pracodawca postanowił potrącić z jej wynagrodzenia kwotę odpowiadającą kosztowi naprawy, opierając się na przepisach Kodeksu cywilnego (art. 498 i 499 K.c.). Anna nie wyraziła na to pisemnej zgody, co stanowi naruszenie art. 91 K.p. W świetle zasad prawa pracy takie potrącenie jest niedopuszczalne, ponieważ Kodeks pracy wymaga zgody pracownika lub podstawy prawnej wprost określonej w przepisach prawa pracy.
Zasady liczenia terminów przy wypowiedzeniu umowy o pracę
Piotr zatrudniony na umowę na czas określony otrzymał wypowiedzenie, które miało wejść w życie po dwutygodniowym okresie wypowiedzenia. Pracodawca twierdził, że okres wypowiedzenia kończy się w niedzielę. Jednak przy liczeniu terminów zgodnie z art. 300 K.p., można zastosować przepisy art. 111 K.c., które wskazują, że termin kończący się w dzień wolny od pracy ulega przedłużeniu do następnego dnia roboczego. W tym przypadku okres wypowiedzenia zakończy się w poniedziałek, co zapewnia zgodność z zasadami prawa pracy i odpowiednie zastosowanie Kodeksu cywilnego.
Podsumowując, relacja między Kodeksem cywilnym a Kodeksem pracy ma charakter uzupełniający i jest ściśle regulowana art. 300 K.p. Kodeks cywilny znajduje zastosowanie w stosunkach pracy wyłącznie w przypadkach, gdy dane kwestie nie zostały uregulowane przepisami prawa pracy, a jego normy nie są sprzeczne z zasadami prawa pracy. Kluczowe znaczenie ma odpowiednie, a nie bezpośrednie stosowanie przepisów K.c., co wymaga ich dostosowania do specyfiki prawa pracy. Niewłaściwe lub zbyt mechaniczne stosowanie przepisów Kodeksu cywilnego w praktyce może prowadzić do naruszenia praw pracowników i skutkować konsekwencjami prawnymi dla pracodawców.
Jeśli masz wątpliwości dotyczące stosowania przepisów Kodeksu pracy i Kodeksu cywilnego w swojej firmie lub w relacjach z pracodawcą, skorzystaj z naszej pomocy. Oferujemy profesjonalne porady prawne, które pomogą Ci uniknąć błędów i zadbać o zgodność z obowiązującym prawem. Doradzamy w sprawach związanych z umowami o pracę, wynagrodzeniem, odpowiedzialnością pracowniczą i innymi kwestiami prawnymi. Skontaktuj się z nami, a wspólnie znajdziemy najlepsze rozwiązanie dla Twojej sytuacji!
1. Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny - Dz.U. 1964 nr 16 poz. 93\
2. Ustawa z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy - Dz.U. 1974 nr 24 poz. 141
Nie znalazłeś odpowiedzi na swoje pytania? Opisz nam swoją sprawę wypełniając formularz poniżej ▼▼▼ Zadanie pytania do niczego nie zobowiązuje.
Zapytaj prawnika - porady prawne online
O autorze: Adam Dąbrowski
Zapytaj prawnika
Kodeks pracy