Studia doktoranckie - wymiar urlopu

Ukończenie studiów doktoranckich a uprawnienia pracownicze

Przepis, na który Pan się powołuje, ma następującą treść:

„Art. 198 ust. 3. Doktorantowi, po uzyskaniu stopnia doktora, okres odbywania studiów doktoranckich, nie dłuższy niż cztery lata, zalicza się do okresu pracy, od którego zależą uprawnienia pracownicze” – ustawa z dnia 27 lipca 2005 r. Prawo o szkolnictwie wyższym (Dz. U. z 2005 r. Nr 164, poz. 1365; Dz. U. z 2006 r. Nr 46, poz. 328.).

Przepis ten nie precyzuje rodzaju uprawnień pracowniczych, w przypadku których należy uwzględniać ukończone studia doktoranckie. Poprzez sformułowanie „uprawnienia pracownicze” można rozumieć więc dodatki stażowe, nagrody jubileuszowe, wysokość wynagrodzenia, odprawy przy zwolnieniach grupowych, urlopy wypoczynkowe i inne. W celu ustalenia, czy przepis ten ma wpływ na długość urlopu wypoczynkowego, należy porównać jego treść z przepisami Kodeksu pracy, a szczególnie z art. 155 § 1.

„Art. 155 § 1. Do okresu pracy, od którego zależy wymiar urlopu, wlicza się z tytułu ukończenia:

1. zasadniczej lub innej równorzędnej szkoły zawodowej – przewidziany programem nauczania czas trwania nauki, nie więcej jednak niż 3 lata,
2. średniej szkoły zawodowej – przewidziany programem nauczania czas trwania nauki, nie więcej jednak niż – 5 lat,
3. średniej szkoły zawodowej dla absolwentów zasadniczych (równorzędnych) szkół zawodowych – 5 lat,
4. średniej szkoły ogólnokształcącej – 4 lata,
5. szkoły policealnej – 6 lat,
6. szkoły wyższej – 8 lat.

Okresy nauki, o których mowa w pkt 1-6, nie podlegają sumowaniu”.

Okresy nauki które można wliczyć do okresu pracy od którego zależy wymiar urlopu

Zgodnie z powyższym okres, który można wliczyć do okresu pracy, od którego zależy wymiar urlopu, to 8 lat – z tytułu ukończenia szkoły wyższej. I niestety nie ma znaczenia, czy szkołę wyższą ukończono z tytułem licencjata, magistra czy doktora.

Do uprawnień pracowniczych w zakresie długości urlopu wypoczynkowego bierze się bowiem pod uwagę wyłącznie liczbę lat odpowiadającą najwyższemu osiągniętemu poziomowi wykształcenia, a więc najdłuższy okres nauki przewidziany w art. 155 § 1 Kodeksu pracy.

Należy także pamiętać o tym, że jeśli okresy świadczenia pracy i nauki trwały jednocześnie, to do ustalenia wymiaru urlopu należy przyjąć bądź okres zatrudnienia, w którym pobierano naukę, bądź okres nauki – zależnie od tego, co jest korzystniejsze dla pracownika (art. 155 § 2 Kodeksu pracy).

W zaistniałej sytuacji nie należy uwzględniać ukończonych studiów doktoranckich do wymiaru urlopu, ponieważ okres nauki związany ze szkołą wyższą już uwzględniono (ukończone studia magisterskie).

Źródła:

1. Ustawa z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy - Dz.U. 1974 nr 24 poz. 141

Nie znalazłeś odpowiedzi na swoje pytania? Opisz nam swoją sprawę wypełniając formularz poniżej  ▼▼▼ Zadanie pytania do niczego nie zobowiązuje.