Przywrócenie do pracy nauczyciela pozostającego w stanie nieczynnym

Odpowiadając na Pani pytanie uprzejmie informuję, że zgodnie z art. 20 ust. 7 i 8 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. – Karta Nauczyciela (tekst jedn.: Dz. U. z 2006 r. Nr 97, poz. 674 z późn. zm.) dyrektor szkoły ma obowiązek przywrócenia do pracy w pierwszej kolejności nauczyciela pozostającego w stanie nieczynnym w razie powstania możliwości podjęcia przez nauczyciela pracy w pełnym wymiarze zajęć na czas nieokreślony lub na okres, na który została zawarta umowa, w tej samej szkole, na tym samym lub innym stanowisku, pod warunkiem posiadania przez nauczyciela wymaganych kwalifikacji. Odmowa podjęcia pracy przez nauczyciela powoduje wygaśnięcie stosunku pracy z dniem odmowy.

W wypadkach podyktowanych koniecznością realizacji programu nauczania w tej samej lub w innej szkole nauczyciel pozostający w stanie nieczynnym może, na swój wniosek lub na wniosek dyrektora szkoły, podjąć pracę zgodnie z wymaganymi kwalifikacjami w niepełnym lub w pełnym wymiarze zajęć, jednak na okres nie dłuższy niż okres stanu nieczynnego. Z tytułu wykonywania pracy nauczycielowi przysługuje odpowiednie do wymiaru zajęć wynagrodzenie, niezależnie od pobieranego wynagrodzenia z tytułu pozostawania w stanie nieczynnym.

Nauczyciel przeniesiony w stan nieczynny powinien zostać przywrócony do pracy w szkole, w razie powstania możliwości jego ponownego zatrudnienia. Obowiązek wykonania dyspozycji wynikającej z art. 20 ust. 7 KN spoczywa na dyrektorze szkoły. Warunkiem przywrócenia nauczyciela do pracy jest legitymowanie się przez niego kwalifikacjami niezbędnymi do zajmowania wakującego stanowiska. W wyroku z dnia 27 maja 1999 r., I PKN 77/99, OSNP 2000, nr 18, poz. 681, Sąd Najwyższy stwierdził, że „nauczyciel może skorzystać z przewidzianego w art. 20 ust. 7 Karty Nauczyciela roszczenia o przywrócenie do pracy w pierwszej kolejności także wtedy, gdy brak było podstaw do przeniesienia go w stan nieczynny, a sytuacja taka utrzymuje się po przeniesieniu”. Możliwość ponownego podjęcia zajęć istnieje także wtedy, gdy realizacja prawa do przywrócenia do pracy łączy się z koniecznością dokonania przez pracodawcę pewnych czynności organizacyjnych lub z innego rodzaju utrudnieniami w bieżącym funkcjonowaniu placówki.

Realizacja tego obowiązku nie zależy więc od wniosku nauczyciela. Jest to zrozumiałe, skoro to właśnie dyrektor, dysponujący znajomością sytuacji kadrowej i potrzeb szkoły, może najpełniej i we właściwym momencie ocenić, czy powstały możliwości ponownego podjęcia przez nauczyciela pracy w pełnym wymiarze zajęć, podczas, gdy nauczyciel pozostający z reguły poza szkołą nie ma takiej wiedzy. O tym, że przywrócenie do pracy, normowane w tym przepisie, następuje „z urzędu” świadczy także zawarte w nim postanowienie ustawodawcy, że odmowa podjęcia pracy przez nauczyciela powoduje wygaśnięcie stosunku pracy z dniem odmowy.

„Zgodnie z art. 20 ust. 7 Karty Nauczyciela dyrektor szkoły (przedszkola) ma w pierwszej kolejności obowiązek przywrócenia do pracy w pełnym wymiarze zajęć na czas nieokreślony lub na okres, na który została zawarta umowa, w tej samej szkole, na tym samym stanowisku, nauczyciela pozostającego w stanie nieczynnym, w razie powstania możliwości podjęcia przez niego pracy, pod warunkiem posiadania wymaganych kwalifikacji. Odmowa podjęcia pracy przez nauczyciela powoduje wygaśnięcie stosunku pracy z dniem odmowy.” (wyrok SN z dnia 18 grudnia 2002 r., I PKN 659/01, Wokanda 2003, nr 10, poz. 20).

W wyroku z dnia 21 września 2001 r., I PKN 655/00, OSNP 2003, nr 18, poz. 431, Sąd Najwyższy zajął stanowisko, że „przywrócenie do pracy nauczyciela pozostającego w stanie nieczynnym zależy od »powstania możliwości« zatrudnienia nauczyciela, czyli od istnienia wolnego stanowiska lub liczby godzin nauczania, pozwalających na zatrudnienie w pełnym wymiarze czasu pracy”.

W okresie przebywania w stanie nieczynnym nauczyciel może podjąć zatrudnienie w przypadkach wymienionych w art. 20 ust. 8 KN. Jedynym ograniczeniem wykonywania zatrudnienia jest jego okres, który nie może być dłuższy niż okres stanu nieczynnego. Z nauczycielem przeniesionym w stan nieczynny zawiera się odrębny stosunek pracy. Nauczyciel otrzymuje wówczas wynagrodzenie z tytułu dodatkowego zatrudnienia oraz wynagrodzenie wynikające z pozostawania w stanie nieczynnym. Sąd Najwyższy w tezie wyroku z dnia 2 września 1999 r., I PKN 230/99, OSNP 2000, nr 24, poz. 898, wyraził pogląd, iż „zatrudnienie nauczyciela przeniesionego w stan nieczynny na czas określony w zastępstwie nauczyciela korzystającego z urlopu macierzyńskiego nie oznacza, że przeniesienie w stan nieczynny było bezpodstawne”.

Podsumowując – dyrektor szkoły postąpił zgodnie z prawem, gdyż Pani nie posiada kwalifikacji do nauczania drugiego przedmiotu, a tylko wtedy, gdyby Pani je posiadała istniałaby możliwość zatrudnienia Pani w pełnym wymiarze czasu pracy. W takiej sytuacji dyrektor miał prawo zatrudnić nauczyciela, który dzięki możliwości nauczania drugiego przedmiotu będzie mógł zostać zatrudniony na pełny etat.

W tej sytuacji nie widzę podstaw do odwoływania się do sądu pracy.

Nie znalazłeś odpowiedzi na swoje pytania? Opisz nam swoją sprawę wypełniając formularz poniżej  ▼▼▼ Zadanie pytania do niczego nie zobowiązuje.