Prawne wymagania do pracy jako broker inwestycyjny

Czym zajmuje się broker inwestycyjny?

Do zadań brokera inwestycyjnego należy przede udzielanie porad z zakresu inwestowania w różne instrumenty finansowe. Ponadto może on zarządzać portfelem finansowym swoich klientów i nadzorować poprawność wykonywania operacji maklerskich. Z tego względu broker w ramach pracy śledzi kursy giełdowe i wahania indeksów na różnych rynkach oraz interpretuje zjawiska zachodzące w gospodarce i polityce. Pracodawcy i klienci wymagają od niego analitycznych zdolności i intuicji, która pozwala prawidłowo odczytywać różne sygnały z rynku i podejmować odpowiednie decyzje w kwestii finansów.

Broker inwestycyjny pracuje przede wszystkim w firmach prywatnych i instytucjach państwowych związanych z sektorem finansowym. Osoba z takim zawodem znajdzie zatrudnienie w: funduszach inwestycyjnych, biurach maklerskich, bankach, na giełdzie papierów wartościowych, bankach inwestycyjnych, czy też w private equity. Dodatkowo doradca może udzielać wsparcia prywatnym klientom bezpośrednio, prowadząc własną działalność gospodarczą. Bez względu na wybraną ścieżkę kariery od brokera wymaga się uzyskania pozytywnego wyniku z egzaminu państwowego i posiadania ważnej licencji.

Co powinien wiedzieć doradca inwestycyjny?

Od doradcy inwestycyjnego wymaga się znacznie więcej niż jedynie podstawowej wiedzy na temat funkcjonowania giełdy. Znajomość indeksów takich jak nasdaq 100, WIG20, czy DAX nie wystarczy, by podjąć zatrudnienie w tym zawodzie. Broker powinien mieć szeroką wiedzę z dziedzin takich jak:

• prawo cywilne, gospodarcze, podatkowe, papierów wartościowych, dewizowe,

• działalność maklerska i powiernicza, 

• funkcjonowanie depozytów i rozliczeń w obrocie instrumentami finansowymi,

• działanie rynku finansowego w kraju,

• zakładanie i funkcjonowanie Towarzystw Funduszy Inwestycyjnych,

• rachunkowość, matematyka finansowa, ekonomia i statystyka,

• finanse publiczne i przedsiębiorstw oraz analiza finansowa,

• zasady zarządzania portfelami inwestycyjnymi i strategie inwestycyjne,

• prywatyzacja przedsiębiorstw,

• rynek towarów giełdowych,

• etyka zawodowa.

Każde z tych zagadnień dotyczy pytań, które pojawiają się na egzaminie na doradcę inwestycyjnego przeprowadzanego w Polsce przez KNF.

Egzamin zawodowy w Komisji Nadzoru Finansowego i licencja

Zdobycie uprawnień doradcy inwestycyjnego, wiąże się ze zdaniem trzyczęściowego egzaminu. Każdy kandydat musi uiścić stosowną opłatę egzaminacyjną oraz przedłożyć wymagane dokumenty potwierdzające posiadanie pełnej zdolności do czynności prawnych i pełni praw publicznych. Niezbędnym warunkiem dopuszczenia do egzaminu jest również ukończenie co najmniej szkoły średniej lub studiów wyższych o profilu ekonomicznym lub pokrewnym. Po uzyskaniu pozytywnego wyniku egzaminu kandydat zostaje oficjalnie wpisany na listę doradców inwestycyjnych, co otwiera przed nim możliwość wykonywania zawodu oraz świadczenia specjalistycznych usług doradczych na rynku kapitałowym. Lista jest aktualizowana po każdym egzaminie, którego poprawność nadzoruje komisja powoływana przez KNF. Uzyskanie licencji umożliwia podjęcie zatrudnienia w prywatnej lub publicznej instytucji.

Obowiązujące prawo uniemożliwia pracę jako broker inwestycyjny bez ważnej licencji. Odpowiedzialność zawodowa ciążąca na doradcach jest wysoka. KNF uznał, że nie można dopuścić, aby przypadkowe osoby bez odpowiedniego wykształcenia i wiedzy udzielały porad w zakresie lokowania kapitału w różnych aktywach na giełdzie i nie tylko.