Zatrudnienie pracownika nienadającego się na dane stanowisko

Zgodnie z art. 39 ustawy Kodeks pracy pracodawca nie może wypowiedzieć umowy o pracę pracownikowi, któremu brakuje nie więcej niż 4 lata do osiągnięcia wieku emerytalnego, jeżeli okres zatrudnienia umożliwia mu uzyskanie prawa do emerytury z osiągnięciem tego wieku.

W systemie emerytalnym wyróżniane są: tzw. normalny wiek emerytalny, w której to kategorii mieści się powszechny wiek emerytalny oraz obniżony wiek emerytalny dotyczący szczególnych grup pracowników, a także tzw. wcześniejszy wiek emerytalny, który wyróżnia się w związku z sytuacją, w której ubezpieczonemu przysługuje uprawnienie do przejścia na emeryturę pomimo nieosiągnięcia normalnego wieku emerytalnego ze względu na spełnienie innych przesłanek.

Zakaz, o którym mowa w komentowanym przepisie, obejmuje 4 lata wstecz, licząc od osiągnięcia normalnego wieku emerytalnego (a więc powszechnego i obniżonego wieku emerytalnego), nie dotyczy zaś sytuacji, w której pracownik przechodzi na emeryturę w tzw. wcześniejszym wieku emerytalnym.

Do objęcia tym zakazem nie jest wymagane, aby pracownik miał okres pracy niezbędny do uzyskania prawa do emerytury już na 4 lata przed osiągnięciem wieku emerytalnego; wystarczy taki okres, że po doliczeniu do niego dalszych 4 lat pracy w dniu osiągnięcia wieku emerytalnego łączny okres zatrudnienia wystarczy do nabycia praw do emerytury.

Jeśli po 4 latach pracownik, o którym mowa w pytaniu, miałby staż pracy uprawniający do emerytury – korzysta z ochrony przedemerytalnej i zwolnić go można jedynie wtedy, gdy zwolnienie to miałoby nastąpić z jego winy. Natomiast jeśli po owych 4 latach pracownik nadal nie miałby odpowiedniego stażu – ochrona przedemerytalna go nie dotyczy i można mu wręczyć wypowiedzenie ,uzasadniając je odpowiednio (nie tym, że nie ma stażu do emerytury).

Jeśli masz podobny problem prawny, zadaj pytanie naszemu prawnikowi (przygotowujemy też pisma) w formularzu poniżej  ▼▼▼