Wykorzystanie rocznej puli urlopu a prawo do urlopu na żądanie

Pracodawca udziela pracownikowi urlopu na żądanie w terminie wskazanym przez pracownika, w wymiarze nie większym niż 4 dni urlopu w każdym roku kalendarzowym (art. 167² K.p.). Urlop na żądanie, jak słusznie Pan zauważył, stanowi część puli dni urlopowych. Pula ta – zgodnie z art. 154 § 1 K.p. – wynosi 20 bądź 26 dni, przy czym należy pamiętać, że wymiar urlopu dla pracownika zatrudnionego w niepełnym wymiarze czasu pracy ustala się proporcjonalnie do wymiaru czasu pracy tego pracownika, biorąc za podstawę przysługujący wymiar urlopu – w tym przypadku niepełny dzień urlopu zaokrągla się w górę do pełnego dnia (art. 154 § 2 K.p.).

Powyższe oznacza, że wykorzystanie pełnego rocznego wymiaru pozbawia pracownika prawa do urlopu na żądanie, nawet jeśli nie wykorzystał ani jednego dnia na żądanie. Wynika to z art. 154 § 3 K.p., który mówi, iż wymiar urlopu w danym roku kalendarzowym nie może przekroczyć określonego wymiaru, czyli 20 bądź 26 dni (w przypadku niepełnoetatowego pracownika – wymiar ustalonego proporcjonalnie do wymiaru czasu pracy tego pracownika).

Pracownik, który wykorzystał już cały urlop wypoczynkowy, w przypadku wystąpienia sytuacji, w której nie może przez pewien czas świadczyć pracy, może skorzystać z urlopu bezpłatnego (art. 174 § 1 K.p.). Na urlop taki pracodawca może, lecz nie musi wyrazić zgody.

Jeśli masz podobny problem prawny, zadaj pytanie naszemu prawnikowi (przygotowujemy też pisma) – link do formularza z indywidualną pomocą prawną »