Umowa-zlecenie zamiast umowy o pracę

Umowa-zlecenie jest umową cywilnoprawną, a nie umową o pracę. Po zawarciu umowy-zlecenia nie jest Pani pracownikiem, a Kodeks pracy nie ma zastosowania do stosunku łączącego Panią ze zleceniodawcą.

Nie ma żadnych ograniczeń w ilości zawieranych umów-zleceń.

W Pani przypadku możemy mieć do czynienia z niedozwolonym zastąpieniem umowy o pracę umową cywilnoprawną.

Stosownie do art. 22 § 1 Kodeksu pracy przez nawiązanie stosunku pracy pracownik zobowiązuje się do wykonywania pracy określonego rodzaju na rzecz pracodawcy i pod jego kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez pracodawcę, a pracodawca – do zatrudniania pracownika za wynagrodzeniem.

Natomiast art. 22 § 1¹ K.p. wskazuje, że zatrudnienie w warunkach określonych w § 1 jest zatrudnieniem na podstawie stosunku pracy, bez względu na nazwę zawartej przez strony umowy.

Według art. 22 § 1² K.p. nie jest dopuszczalne zastąpienie umowy o pracę umową cywilnoprawną przy zachowaniu warunków wykonywania pracy, określonych w § 1.

Umowa-zlecenie unormowana jest w Kodeksie cywilnym. Przez umowę-zlecenie osoba zobowiązuje się do dokonania określonej czynności dla dającego zlecenie. Jako zleceniobiorcy nie przysługują Pani uprawnienia pracownicze: urlopy, wynagrodzenie za godziny nadliczbowe, premie, trzynastki itp.

Jeżeli w Pani przypadku warunki z art. 22 § 1 K.p. – wykonywanie określonej pracy, pod kierownictwem i w miejscu i czasie wyznaczonym przez pracodawcę – są spełnione, to może Pani na drodze postępowania sądowego żądać ustalenia istnienia stosunku pracy, a tym samym ustalenia, że przysługują Pani wszelkie uprawnienia pracownicze.

To, że podpisuje Pani codziennie listę obecności, świadczy o tym, iż swoje czynności wykonuje Pani w określonym miejscu i czasie, co jest charakterystyczne dla umowy o pracę, a nie umowy-zlecenia.

Jeśli masz podobny problem prawny, zadaj pytanie naszemu prawnikowi (przygotowujemy też pisma) w formularzu poniżej  ▼▼▼