Przerwanie urlopu z powodu koronawirusa

Odwołanie pracownika z urlopu

Zgodnie z art. 167 ustawy Kodeks pracy pracodawca może odwołać pracownika z urlopu tylko wówczas, gdy jego obecności w zakładzie wymagają okoliczności nieprzewidziane w chwili rozpoczynania urlopu.

Pracodawca może odwołać pracownika z urlopu tylko wtedy, gdy jego obecności w zakładzie pracy wymagają okoliczności nieprzewidziane w chwili rozpoczynania urlopu. Oznacza to, że przed podjęciem decyzji w tej sprawie pracodawca musi ustalić, czy wystąpiły łącznie dwa warunki:

• zaistniały okoliczności, których nie można było przewidzieć w chwili rozpoczęcia przez pracownika urlopu (tak może być w związku z pandemią),
• powrót pracownika do pracy jest konieczny dla zapewnienia prawidłowego toku procesu pracy, np. pracownik posiada specjalistyczne kwalifikacje niezbędne do usunięcia poważnej awarii, konieczne jest odbycie nieplanowanej podróży służbowej, przeprowadzana jest niespodziewana kontrola dotycząca spraw prowadzonych przez pracownika lub za które pracownik odpowiada.

Konieczność przerwania urlopu przez pracownika

Pracownik musi podporządkować się decyzji pracodawcy, nawet jeżeli uważa, że jego powrót do pracy nie jest konieczny, ponieważ pozostali współpracownicy czy pracodawca są w stanie poradzić sobie z sytuacją kryzysową. Pracownik zobowiązany jest stosować się do poleceń przełożonych oraz dbać o dobro zakładu pracy i chronić jego mienie. Jeżeli więc zdaniem pracodawcy powinien ze względu na zaistniałą sytuację przerwać urlop i stawić się w zakładzie pracy, to pracownik ma obowiązek niezwłocznie przerwać urlop i zgłosić się do pracy.

Brak ochrony przed wypowiedzeniem – groźba zwolnienia

Pracownik, który stawił się do pracy po odwołaniu go z urlopu, nie podlega ochronie przed wypowiedzeniem, która przysługuje mu w czasie urlopu. Zostaje przerwany urlop, a więc ewentualne wypowiedzenie nie zostaje dokonane w czasie jego trwania. 

Jeżeli jednak pracodawca odwołałby pracownika z urlopu po to, aby mu wręczyć wypowiedzenie, to zgodnie ze stanowiskiem, jakie przyjął SN w uchwale z dnia 9 listopada 1967 r. (sygn. akt III PZP 22/66), należy uznać to za sprzeczne z zasadami współżycia społecznego.

Podsumowując – nie może Pani nie stawić się do pracy. Jednak nie powinna Pani podpisywać żadnego porozumienia stron. Jeśli otrzyma Pani wypowiedzenie, należy się odwołać do sądu. Jeśli zaś Pani się w ogóle nie pojawi, będzie to podstawa do zwolnienia Pani bez wypowiedzenia.

Jeśli masz podobny problem prawny, zadaj pytanie naszemu prawnikowi (przygotowujemy też pisma) – link do formularza z indywidualną pomocą prawną »