Indywidualne porady prawne
Autor: Dorota Kriger
Jaka jest różnica między pojęciem częściowej niezdolności do pracy w art. 12 ust. 3 ustawy o FUS a tym występującym w ust. 1 tego artykułu?
Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o FUS niezdolną do pracy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu.
Z kolei art. 12 ust. 3 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych jest rozwinięciem pojęcia, o którym mowa w art. 12 ust. 1, czyli tłumaczy, co oznacza, że osoba „częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej”. W rozumieniu tego przepisu osobą częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji.
Przy ustalaniu, czy osoba jest niezdolna do pracy, należy wziąć pod uwagę m.in. możliwość dalszego wykonywania przez nią jakiejkolwiek pracy. W przypadku częściowej niezdolności do pracy w pierwszej kolejności badane jest zdolność dalszego wykonywania pracy dotychczasowej. Następnie, jeśli okaże się, że osoba ta nie może już dalej świadczyć dotychczasowej pracy, sprawdza się możliwość wykonywania przez nią innej pracy, uwzględniającej posiadane przez pracownika kwalifikacje zawodowe (wykształcenie, doświadczenie zawodowe, predyspozycje).
Powyższe jest zgodne z wyrokiem Sądu Najwyższego z 10 czerwca 1999 r. (II UKN 675/98, OSNAP 2000/16/624), w którym SN stwierdził, iż ocena, czy ubezpieczony jest niezdolny do pracy, powinna – poza aspektem biologicznym (medycznym) – uwzględniać także obiektywną możliwość podjęcia przez niego dotychczasowego lub innego zatrudnienia, zgodnie z poziomem kwalifikacji, wykształcenia, wieku i predyspozycji. Wynika tak także z art. 13 ustawy o FUS, który mówi, że przy ocenie stopnia i trwałości niezdolności do pracy oraz rokowań co do odzyskania zdolności do pracy uwzględnia się:
Osoba częściowo niezdolna do pracy, która rokuje odzyskanie zdolności do pracy po przekwalifikowaniu, nie może być uznana za częściowo niezdolną do pracy. Także „brak możliwości wykonywania pracy dotychczasowej nie jest wystarczający do stwierdzenia częściowej niezdolności do pracy w sytuacji, gdy jest możliwe podjęcie innej pracy w tym samym zawodzie bez przekwalifikowania lub przy pozytywnym rokowaniu co do możliwości przekwalifikowania zawodowego” (wyrok SN z dnia 30 listopada 2000 r., II UKN 99/00, OSNAP 2002/14/340).
Jeśli masz podobny problem prawny, zadaj pytanie naszemu prawnikowi (przygotowujemy też pisma) w formularzu poniżej ▼▼▼
Indywidualne porady prawne