Wezwanie jako świadek a wynagrodzenie za czas nieobecności w pracy

Zwolnienie pracownika od obowiązku świadczenia pracy na czas stawienia się na wezwanie policji

Do obowiązków pracodawcy należy zwolnienie pracownika od obowiązku świadczenia pracy, jeżeli obowiązek taki wynika z Kodeksu pracy, z przepisów wykonawczych do Kodeksu pracy albo z innych przepisów prawa.

W wyżej opisanej sytuacji zastosowanie będzie miało rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 15 maja 1996 r. w sprawie sposobu usprawiedliwiania nieobecności w pracy oraz udzielania pracownikom zwolnień od pracy (Dz. U. z 1996 r. Nr 60, poz. 281 z późn. zm.). Przepis, który tę sytuację reguluje, to § 6 rozporządzenia: „Pracodawca jest obowiązany zwolnić pracownika od pracy na czas niezbędny do stawienia się na wezwanie organu administracji rządowej lub samorządu terytorialnego, sądu, prokuratury, policji albo organu prowadzącego postępowanie w sprawach o wykroczenia”.

Usprawiedliwienie nieobecności w pracy

Dowodem, który usprawiedliwia nieobecność w pracy w tej sytuacji, jest imienne wezwanie pracownika do osobistego stawienia się, wystosowane przez organ właściwy w sprawach powszechnego obowiązku obrony, organ administracji rządowej lub samorządu terytorialnego, sąd, prokuraturę, policję lub organ prowadzący postępowanie w sprawach o wykroczenia – w charakterze strony lub świadka w postępowaniu prowadzonym przed tymi organami, zawierające adnotację, która potwierdza stawienie się pracownika na to wezwanie.

Należy zwrócić uwagę, iż cytowany przepis nie mówi o całym dniu wolnym, a jedynie o okresie czasu, który jest „niezbędny”. Oznacza to, że przed i/lub po osobistym stawieniu się pracownika w wyżej wymienionych organach, a w tej sytuacji na policji, pracownik powinien – jeśli jest to możliwe – przybyć do pracy. Za czas, w którym pracownik nie będzie świadczył pracy, nie należy się wynagrodzenie, chyba że obowiązujące u danego pracodawcy przepisy prawa pracy przewidują zachowanie przez pracownika prawa do wynagrodzenia za czas zwolnienia.

Rekompensata za czas wezwania

Pracodawca, który nie wypłaca wynagrodzenia, powinien wystawić zaświadczenie określające wysokość utraconego wynagrodzenia za czas tego zwolnienia w celu uzyskania przez pracownika od właściwego organu rekompensaty pieniężnej z tego tytułu – w wysokości i na warunkach przewidzianych w odrębnych przepisach, tj. w Kodeksie postępowania administracyjnego, Kodeksie postępowania cywilnego, Kodeksie postępowania karnego lub w Kodeksie postępowania w sprawach o wykroczenia – w zależności od tego, czego dotyczyło wezwanie.

Nie znalazłeś odpowiedzi na swoje pytania? Opisz nam swoją sprawę wypełniając formularz poniżej  ▼▼▼ Zadanie pytania do niczego nie zobowiązuje.