Studia doktoranckie - wymiar urlopu

Ukończenie studiów doktoranckich a uprawnienia pracownicze

Przepis, na który Pan się powołuje, ma następującą treść:

„Art. 198 ust. 3. Doktorantowi, po uzyskaniu stopnia doktora, okres odbywania studiów doktoranckich, nie dłuższy niż cztery lata, zalicza się do okresu pracy, od którego zależą uprawnienia pracownicze” – ustawa z dnia 27 lipca 2005 r. Prawo o szkolnictwie wyższym (Dz. U. z 2005 r. Nr 164, poz. 1365; Dz. U. z 2006 r. Nr 46, poz. 328.).

Przepis ten nie precyzuje rodzaju uprawnień pracowniczych, w przypadku których należy uwzględniać ukończone studia doktoranckie. Poprzez sformułowanie „uprawnienia pracownicze” można rozumieć więc dodatki stażowe, nagrody jubileuszowe, wysokość wynagrodzenia, odprawy przy zwolnieniach grupowych, urlopy wypoczynkowe i inne. W celu ustalenia, czy przepis ten ma wpływ na długość urlopu wypoczynkowego, należy porównać jego treść z przepisami Kodeksu pracy, a szczególnie z art. 155 § 1.

„Art. 155 § 1. Do okresu pracy, od którego zależy wymiar urlopu, wlicza się z tytułu ukończenia:

1. zasadniczej lub innej równorzędnej szkoły zawodowej – przewidziany programem nauczania czas trwania nauki, nie więcej jednak niż 3 lata,
2. średniej szkoły zawodowej – przewidziany programem nauczania czas trwania nauki, nie więcej jednak niż – 5 lat,
3. średniej szkoły zawodowej dla absolwentów zasadniczych (równorzędnych) szkół zawodowych – 5 lat,
4. średniej szkoły ogólnokształcącej – 4 lata,
5. szkoły policealnej – 6 lat,
6. szkoły wyższej – 8 lat.

Okresy nauki, o których mowa w pkt 1-6, nie podlegają sumowaniu”.

Okresy nauki które można wliczyć do okresu pracy od którego zależy wymiar urlopu

Zgodnie z powyższym okres, który można wliczyć do okresu pracy, od którego zależy wymiar urlopu, to 8 lat – z tytułu ukończenia szkoły wyższej. I niestety nie ma znaczenia, czy szkołę wyższą ukończono z tytułem licencjata, magistra czy doktora.

Do uprawnień pracowniczych w zakresie długości urlopu wypoczynkowego bierze się bowiem pod uwagę wyłącznie liczbę lat odpowiadającą najwyższemu osiągniętemu poziomowi wykształcenia, a więc najdłuższy okres nauki przewidziany w art. 155 § 1 Kodeksu pracy.

Należy także pamiętać o tym, że jeśli okresy świadczenia pracy i nauki trwały jednocześnie, to do ustalenia wymiaru urlopu należy przyjąć bądź okres zatrudnienia, w którym pobierano naukę, bądź okres nauki – zależnie od tego, co jest korzystniejsze dla pracownika (art. 155 § 2 Kodeksu pracy).

W zaistniałej sytuacji nie należy uwzględniać ukończonych studiów doktoranckich do wymiaru urlopu, ponieważ okres nauki związany ze szkołą wyższą już uwzględniono (ukończone studia magisterskie).

Nie znalazłeś odpowiedzi na swoje pytania? Opisz nam swoją sprawę wypełniając formularz poniżej  ▼▼▼ Zadanie pytania do niczego nie zobowiązuje.