Udzielamy indywidualnych Porad Prawnych

Masz podobny problem prawny?
Kliknij tutaj, opisz nam swój problem i zadaj pytania.

(zadanie pytania do niczego nie zobowiązuje)

Nowelizacja czasu pracy w 2013 r. – część 6

Autor: Tadeusz M. Nycz

Ruchomy czas pracy

Interesuje Cię ten temat i chcesz wiedzieć więcej? kliknij tutaj >>

Ustawodawca wprowadził do Kodeksu pracy nowy przepis art. 1401, regulujący problematykę tzw. ruchomego systemu czasu pracy. Rozwiązanie to uznać trzeba za poprawne, ponieważ ta regulacja eliminuje dotychczasowe wątpliwości prawne w zakresie dopuszczalności stosowania ruchomego systemu czasu pracy.

Moim zdaniem, w poprzednim stanie prawnym – obowiązującym do dnia 22 sierpnia 2013 r. – nie było zakazu stosowania ruchomego systemu czasu pracy, toteż pracodawca i pracownik mogli taki system na zasadzie porozumienia stron wprowadzić.

Ruchomy system czasu pracy polega na tym, że rozkład czasu pracy może przewidywać różne godziny rozpoczynania pracy w dniach, które zgodnie z tym rozkładem są dla pracownika dniami pracy.

Jeżeli tylko pracownikowi zostanie zapewniony 11-godzinny odpoczynek dobowy i 35-godzinny odpoczynek tygodniowy, to dopuszczalny będzie taki rozkład czasu pracy, który powoduje ponowne rozpoczęcie pracy w tej samej dobie, eliminując jednocześnie pracę w godzinach nadliczbowych.

Przykładowo, pracownik pracuje w poniedziałek od godziny 10.oo do 18.oo, a we wtorek od 8.oo do 16.oo i mimo pracy w dobie od 10.oo w poniedziałek do 10.oo we wtorek i przekroczenia 8-godzinnej normy dobowej czasu pracy, do powstania pracy w godzinach nadliczbowych nie dojdzie.

Przyjęte przez ustawodawcę rozwiązanie jest słuszne, gdyż pozwala na legalne wprowadzenie rozkładów czasu pracy potrzebnych dla poprawnej działalności sfery publicznej ze względu na celowe funkcjonowanie instytucji i urzędów, co w dotychczasowym stanie prawnym mogło i budziło wątpliwości prawne w zakresie dopuszczalności tego rodzaju rozkładów czasu pracy.

Zwłaszcza sfera urzędów publicznych, zobowiązanych do ścisłego przestrzegania przepisów prawa, powinna wykazywać się przestrzeganiem porządku prawnego w każdej dziedzinie funkcjonowania, dlatego obecny stan prawny sprzyja poprawnie rozumianej praworządności.

Typowy, ruchomy system czasu pracy polega jednak na tym, że pracodawca daje pracownikom możliwość samodzielnego decydowania o godzinie rozpoczęcia i zakończenia pracy w dniach przeznaczonych na jej wykonywanie.

Przykładowo pracodawca ustala, że praca jest wykonywana od poniedziałku do piątku w godzinach od 7.oo do 17.oo, przy czym pracownik sam decyduje w granicach od 7.oo do 9.oo, o której godzinie rozpocznie pracę, oraz odpowiednio decyduje w przedziale czasowym od 15.oo do 17.oo, o której godzinie pracę zakończy.

Pracodawca, z uwagi na swoje potrzeby, jest tylko zainteresowany na przykład tym, aby pracownik na pewno był w pracy w przedziale czasowym od 9.oo do 15.oo., rozwiązanie takie może dotyczyć tych pracodawców, którzy nie potrzebują ciągłego kontaktu z pracownikami, lecz tylko w ściśle określonych godzinach dnia pracy.

Ruchomy czas pracy można też połączyć z równoważnymi normami czasu pracy, np. z art. 135 K.p., i tym samym dopuścić, aby pracownik sam decydował, ile godzin w danym dniu przepracuje, z zachowaniem minimalnego dobowego czasu pracy w wymiarze odpowiednio potrzebnym pracodawcy np. 6 godzin.

W takim przypadku pracownik sam będzie decydował o swoim rozkładzie czasu pracy w danym dniu, stosując się jedynie do obecności w pracy w wymaganym przez pracodawcę przedziale czasowym, bądź wymiarze tych godzin w skali doby pracowniczej.

Oznacza to, że w pewne dni tygodnia pracownik może pracować krócej niż 8 godzin, a w inne dni – odpowiednio dłużej, tak aby nie przekroczyć obowiązującej go normy średniotygodniowej w danym okresie rozliczeniowym czasu pracy.

W systemie ruchomego czasu pracy można też iść jeszcze dalej, co uzależnione jest od procesu organizacji pracy koniecznej do realizacji zadań, jakie wykonuje firma pracodawcy. Możliwe jest także ustalenie przewidujące, że pracownik musi pracować na pewno tylko w niektóre dni tygodnia, a o pracy w pozostałe dni sam będzie decydował.

Oczywiście ten model ruchomego systemu czasu pracy musi się łączyć ze stosowaniem równoważnych norm czasu pracy (art. 135 K.p.). Jeżeli proces pracy realizowany przez danego pracodawcę pozwala na takie rozwiązanie, wówczas będziemy mieli do czynienie ze specyficznym rozkładem czasu pracy łączącym z ruchomością czasu pracy istotne cechy równoważnych norm czasu pracy.

W takim przypadku pracownik będzie sam decydował w znacznym zakresie nawet o tym, w którym dniu tygodnia pracę wykonuje. Przykładowo, pracodawca może jedynie zastrzec, aby pracownik pracował we wtorki i we czwartki, gdyż ze względów organizacyjnych jest to mu niezbędne.

W pozostałym zakresie pracownik będzie sam decydował o tym, w jakie inne dni pracę wykonuje i w jakim wymiarze czasowym. Oczywiście w każdej wersji ruchomego czasu pracy pracownik musi zachować postanowienia art. 132 i 133 K.p., czyli w ułożonym przez siebie rozkładzie czasu pracy musi być przestrzegany zawsze odpoczynek dobowy i odpoczynek tygodniowy.

W pozostałym zakresie pracownik będzie posiadał swobodę w ustalaniu swojego rozkładu czasu pracy, stosując się jedynie do konkretnych zastrzeżeń postawionych w formie warunków dla stosowania tej formy ruchomego rozkładu czasu pracy.

System ruchomego czasu pracy jest rozwiązaniem bardzo korzystnym dla obu stron stosunku pracy, ponieważ pozwala tak ułożyć rozkład czasu pracy u tych pracodawców, którzy nie potrzebują stałego, codziennego kontaktu z pracownikiem, aby elementy tego rozkładu sprzyjały najbardziej potrzebom pracownika.

W tym systemie widać najbardziej wyraźnie elastyczność stosowania przepisów o czasie pracy dostosowaną do potrzeb obu stron stosunku pracy. Można nawet zaryzykować twierdzenie, że system ten odpowiada ogólnej zasadzie, iż każde rozwiązanie jest dopuszczalne, jeżeli tylko nie narusza jakiegoś postanowienia przepisów o czasie pracy.

Czyli wszystko to, co nie jest zakazane, jest jak najbardziej dozwolone, gdyż charakter przepisów o czasie pracy sprowadza się zasadniczo do funkcji ochronnej, a ta funkcja powinna być rozumiana w sposób racjonalny, a nie utrudniający stosunki miedzy stronami kontraktu pracowniczego.

Jeżeli chcesz wiedzieć więcej na ten temat – kliknij tutaj >>

Udzielamy indywidualnych Porad Prawnych

Masz podobny problem prawny?
Kliknij tutaj, opisz nam swój problem i zadaj pytania.

(zadanie pytania do niczego nie zobowiązuje)
Porad przez Internet udzielają
prawnicy z dużym doświadczeniem

Zapytaj prawnika

Zadanie pytania do niczego nie zobowiązuje!
Wycenę wyślemy do 1 godziny

Kodeks pracy

[Pobierz Kodeks pracy] Z zaznaczonymi zmianami.

Kodeks pracy

[Pobierz ustawę o PIP] Z zaznaczonymi zmianami.

Zadaj pytanie »

eporady24.pl

spadek.info

prawo-budowlane.info

odpowiedziprawne.pl

rozwodowy.pl

prawo-mieszkaniowe.info

prawo-karne.info

Szukamy prawnika »